maandag 2 januari 2012


                                                Toen er rond middernacht een piepklein meneertje op de rand van mijn bed zat vond ik 
                                                dat helemaal niet vreemd. Hij zei tegen me dat hij niet kon slapen, en dat hij toen rondjes 
                                                was gaan lopen en had besloten om door mijn slaapkamerraam naar binnen te klimmen 
                                                omdat hij het er binnen gezellig uit vond zien en omdat hij mijn dekbedovertrek zo mooi 
                                                vond. Hij vertelde dat hij hem ook had zien liggen in de winkel en dat hij hem zo graag wou 
                                                hebben dat hij er voor is gaan sparen. Na drie en een halve maand gespaard te hebben had 
                                                hij  eindelijk genoeg geld bij elkaar verzameld, alleen had hij toen zo een vreselijke honger dat
                                                hij in plaats van het dekbedovertrek te kopen, maar liefst zeven haringen met uitjes en zuur is   
                                                gaan eten waardoor hij nu minstens weer een maand moet sparen. Het meneertje vertelde me
                                                ook dat hij Kwatko heet. Dat is een afkorting voor klein waterkonijn. 

                              
                                                Toen ik zo een anderhalf uur geleden op mijn fiets wou stappen om de dagelijkse ronde te       
                                                maken was alles nog in orde. Maar niet veel later ging het mis. Op straat lag er een grote 
                                                berg van engelse drop. Wat op zich niet zo verschrikkelijk is, want engelse drop vind ik een
                                                van de smerigste dingen die er bestaat. Wat me wel verontruste was dat er een merkwaardig 
                                                jammerend geluid van boven kwam dat duidelijk niet afkomstig was van een  vogel, of een 
                                                ander boombewonend wezen. Ik keek naar boven en speurde tussen de bladeren. Daar zag ik
                                                twee rode lakschoentjes bungelen. Ik liep er naartoe en zag dat de lakschoentjes bij een 
                                                meisje hoorde dat aan haar vlechten in de boom was geknoopt. In bomen klimmen durf ik 
                                                niet. Dus zei ik tegen het meisje dat ze nog een paar minuutjes vol moest houden. Ik was 
                                                nog niet ver van huis dus haalde in een draf mijn ladder. Ik zette de ladder tegen de boom en
                                                klom. Het meisje was ontzettend blij toen ze de vaste grond weer onder haar voeten voelde.
                                                Nadat ze van de schrik bekomen was vertelde ze me wat er was gebeurd, dat haar moeder 
                                                vreselijk kwaad was geworden toen de zak met engelse drop openscheurde. Het meisje had 
                                                het niet express gedaan. Ze wou gewoon een dropje pakken, maar door de Parkinson 
                                                bewegen haar handen soms wat ongecontroleerd. Ze vertelde me ook dat haar moeder zei
                                                dat de gene die haar zou komen redden haar mocht hebben. Dus, nu heb ik een dochter 
                                                Korrellie genaamd. Korrellie staat voor kortzichtig relschopperig liegbeest.